Waarom is er vaak zo’n weerstand tegen het christendom?

We hebben decennia achter de rug van belachelijk maken en in een hoekje plaatsen van christenen en de kerk. Cabaretiers, zangers, politici en zelfs theologen verdrongen zich om belachelijk te maken wat de samenleving en geschiedenis van onze toch heel gezegende land (en dus ook hunzelf) heeft gevormd.

Een systematische aanval die een enorme afbraak van eer, gezag, waarden en normen te weeg heeft gebracht, waarvan we nu voortdurend zien in de maatschappij dat het geen zegen brengt.

Eenzaamheid, depressie, identiteitsverwarring en waardeloosheid trekken diepe sporen in individuele levens. De ‘verlossing’ heeft niet veel ‘oplossing’ gebracht. Behalve dan de verdovende zouthoudertjes van welvaart en voorspoed. Waar overigens, als je eerlijk naar de cijfers kijkt, harder dan ooit voor moet worden gewerkt en gestreden.

Maar waarom dan zo’n weerstand tegen het christelijke geloof?
Er zijn vast vele analyses gemaakt. Vele zullen aanstippen dat het veroordelende van de waarheid en de wet mensen heeft afgestoten. Het wijzende vingertje en de zelfvoldaanheid van wetticisme. Anderen zullen roepen dat scholing en wetenschap nu eenmaal inzichten hebben gebracht waarbij God niet meer nodig is, maar dan begrijp ik de heftige emotie niet die ermee gepaard gaat. Hoewel, een puber die zich los moet maken van vader en moeder kan, bij het ontbreken van gezonde relatie, er ook hard in moeten gaan om los te komen. Zo kan de samenleving ‘gepuberd’ hebben om los te komen van Vader (God) en moeder (kerk).

Toen ik hier zo even over mijmerde gaf mijn vrouw een antwoord wat voor mij een nieuw inzicht bracht. Een inzicht ook wat kan helpen om harten te bereiken. Ze zei; “mensen hebben gewoon zo hard hun best gedaan om het goed te doen. Om zich aan de regels en geboden te houden. Maar dat is niet gelukt. Zoals het nooit iemand ergens ooit is gelukt.” Generaties zijn “moe geworden van het moeten.” “Ten diepste is het dus een hele diepe machteloosheid en teleurstelling in zichzelf waar die vijandschap vandaan komt. Teleurstelling en machteloosheid die altijd volgt als de wet wordt opgelegd. De wet die langdurig generatie na generatie in ons land is gepredikt; “Het gaat om wat je doet en niet wie je bent.” doe je “goed” ben je “goed” en doe je “fout” dan ben je “fout”

Ik denk dat daar een diepe waarheid inzit. Wil immers niet elk kind het uiteindelijk ten allerdiepste gewoon goed doen voor zijn vader en moeder. Wil niet gewoon ieder mens horen dat je het goed hebt gedaan? En het roept altijd rebellie, weerstand of onverschilligheid op waar die bevestiging uiteindelijk ontbreekt.

We hebben afwijzing gepredikt
waar Jezus aanvaarding is.
We hebben de wet gepredikt,
waar Jezus waarheid is.
We hebben werken gepredikt,
waar Jezus offer afdoende is.
We hebben schuld gepredikt,
waar Jezus onze volmaaktheid is
We hebben schaamte gepredikt,
waar Jezus onze omarming is.
We hebben angst gepredikt,
waar Jezus volmaakte liefde is.
We hebben boete gepredikt,
waar Jezus genade is.

En generaties hebben getracht, geprobeerd, gebeden en gestreden om ‘het goed te doen’ terwijl Jezus het al volmaakt had gedaan en er slechts verbinding hoefde te worden verkondigd.

En wat dan nu? Nou dat is betrekkelijk eenvoudig. Net als Jezus kunnen we alsnog een geweldige boodschap van goed nieuws brengen aan de ongelovigen, onverschilligen, de gefrustreerden, de religieuzen. Jezus begint zijn bediening in lukas 4 met deze woorden;

‘De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen wie gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.’
‭‭Lukas‬ ‭4:18-19‬ ‭

Dat is ook onze missie. Harten vrijmaken en verbinden aan de Koning. Het resultaat van de preek van Jezus? Velen betuigden hem instemming, vele ontvingen heling en genezing en toch keerde de publieke opinie zich direct ook tegen Hem. Het bracht Hem op het randje van de afgrond. (luk 4:29)

Zo werkt het toen al als na jaren van religie, uiteindelijk de verlossende waarheid klinkt. Het zal bij ons niet veel anders zijn dan bij Jezus. Heling en genezing brengend, zullen we onder druk staan.

Maar net als Jezus zullen we kunnen liefhebben en volharden, omdat we het hart zien van de mensen, de generaties, die het eigenlijk zo graag gewoon goed hadden willen doen, maar het Zicht op Degene die het goed heeft gemaakt, kwijt zijn geraakt. Liefhebben omdat we het hart blijven zien van mensen op zoek naar hun Vader!

Onze Nieuwsbrief

BLIJF OP BETROKKEN VIA ONZE MAANDELIJKSE UPDATES

Blijf Up2date. Schrijf u in voor onze maandelijkse nieuwsbrief met persoonlijke updates en ontwikkelingen in onze bediening.

Bedankt voor uw betrokkenheid!

"*" geeft vereiste velden aan

Naam*