Kan je als christen Joodse feestdagen vieren?

Het vieren van Joodse feestdagen als christen kan een mooi gebaar lijken. Het voelt soms alsof je dichter bij de wortels van je geloof komt, en dat kan heel waardevol zijn. Maar als je niet uitkijkt, kan het ook een beetje zijn alsof je met vuur speelt, en hoopt dat je je niet brandt. Dat klinkt misschien dramatisch, maar laten we even kijken waarom dit toch een gevaarlijk spel kan worden.

1. Vrijheid in Christus… of niet?
We weten dat we door Christus vrij zijn. In Galaten 5 vers 1 staat: “Christus heeft ons bevrijd, opdat wij in vrijheid zouden leven. Houdt dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.” Dat is best een duidelijke oproep, toch? We hoeven niet meer gebukt te gaan onder regels en wetten zoals die van Mozes, en we worden niet gered door wat we doen, maar door geloof in Jezus.

Maar wat als je, zonder het door te hebben, die vrijheid weer aan het inleveren bent door Joodse feestdagen te vieren? Het begint misschien onschuldig, met een sabbatsdiner hier, een Pesach-viering daar. Maar al snel zit je met de vraag: “Doe ik het wel goed? Moet ik dit vaker doen? Wat als ik het oversla?” Voor je het weet, ben je niet langer vrij, maar probeer je weer punten te scoren bij God door de wet te volgen.

2. De schaduw en de werkelijkheid
Paulus waarschuwt in Kolossenzen 2 vers 16-17: “Laat dus niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of van het vieren van feestdagen, nieuwe maan of sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt, de werkelijkheid is Christus.”

De feestdagen waar je mee speelt, zijn mooie schaduwen van iets veel groters: Jezus zelf. Maar waarom zou je in de schaduw blijven spelen, als je het echte licht al hebt? Het risico is dat je, door je te focussen op die schaduwen, vergeet waar het echt om gaat. Je speelt dan een spel met rituelen en symbolen, en je hoopt dat het je niet wegleidt van de werkelijkheid die in Christus ligt.

3. Terug naar de wet, een gevaarlijk spel
In Galaten 4 vers 9-11 waarschuwt Paulus zijn lezers: “Hoe kunt u dan weer terugkeren naar die zwakke en armzalige grondbeginselen? Wilt u opnieuw hun slaven worden? U houdt zich weer aan bijzondere dagen en maanden, aan seizoenen en jaren!”

Hij ziet wat er gebeurt als mensen die vrij zijn in Christus toch weer beginnen te “spelen” met het volgen van de wet. Ze denken dat ze niets verkeerd doen, dat het onschuldig is, maar eigenlijk keren ze terug naar de slavernij van de oude regels. Het is als proberen met vuur te spelen en erop hopen dat je je niet brandt. Een sabbat hier, een feestdag daar, en voor je het weet zit je weer in een systeem van “moeten” en “behoren”.

4. Vrijheid betekent geen verplichting
We hebben de vrijheid om Joodse feestdagen te vieren, maar vrijheid betekent dat er geen verplichting is. Je speelt met vuur als je begint te denken dat je die feestdagen moet houden om je relatie met God te versterken of om Hem tevreden te stellen. Dat is precies waar Paulus zich zorgen over maakt: als je begint te denken dat het vieren van een feestdag een manier is om jezelf rechtvaardiger te maken, dan speel je een gevaarlijk spel. Je neemt een stap terug, naar een plek waar Jezus je juist vandaan heeft gehaald.

5. Johannes 4:21-24, waar Jezus een belangrijk principe over ware aanbidding introduceert. Laten we de passage kort bekijken:

“Jezus zei tegen haar: Vrouw, geloof Mij, de tijd komt dat u de Vader niet op deze berg en ook niet in Jeruzalem zult aanbidden. U aanbidt wat u niet weet; wij aanbidden wat wij weten, want de zaligheid is uit de Joden. Maar de tijd komt en is nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid; want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden. God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.” (Johannes 4:21-24, HSV)

• Overgang naar geestelijke aanbidding Jezus benadrukt dat de tijd van gebondenheid aan fysieke locaties (zoals de tempel in Jeruzalem) en specifieke rituelen voorbij is. Ware aanbidding is niet langer afhankelijk van een geografische plek of een vastgelegde kalender met feestdagen. Dit markeert een overgang van de oude wet naar een nieuw verbond waarin de focus ligt op geest en waarheid.

• Vervulling van de wet door Jezus De Joodse feestdagen, zoals Pesach, Pinksteren (Sjavoeot) en het Loofhuttenfeest (Soekot), wijzen allemaal vooruit naar Jezus als de Messias. Hij vervult deze feesten in hun diepste betekenis. Hierdoor is er geen noodzaak meer om deze dagen te vieren, omdat het werk van Jezus op Golgotha en zijn opstanding het ultieme feest en de kern van aanbidding vormen.

• Relatie boven ritueel en regels In het Nieuwe Verbond draait het om een persoonlijke relatie met God door Jezus. Jezus zegt dat de Vader “ware aanbidders” zoekt die Hem aanbidden in geest en waarheid, wat betekent dat het innerlijke hart belangrijker is dan uiterlijke tradities. Feestdagen zijn onderdeel van de wet van Mozes, maar Jezus bracht een nieuwe weg die niet gebaseerd is op werken of wetshandhaving. Aanbidders, en niet zozeer de aanbidding.

• Universele aanbidding Jezus breekt de exclusieve focus op het Joodse volk en opent de deur naar alle volken en culturen om God te aanbidden. Het vieren van Joodse feestdagen is niet langer een vereiste voor degenen die niet-Joods zijn, omdat aanbidding nu overal ter wereld mogelijk is.

Conclusie: Wees voorzichtig met het zuurdesem1 Korintiërs 5:6-8

Het kan best mooi zijn om Joodse feesten te bestuderen als een manier om Gods werk door de geschiedenis heen te herdenken. Maar wees voorzichtig, want het gevaar is dat je onbewust weer vast komt te zitten in oude patronen en denkt dat je iets moet doen om dichter bij God te komen. De realiteit is dat Jezus ons al die vrijheid heeft gegeven, en dat je nergens dichter bij Hem bent dan waar je nu al bent. Dus vier gerust, maar weet dat je al in het licht leeft, en dat je niet langer in de schaduw hoeft te staan.

Oproep aan sprekers
Voor degenen die het voorrecht hebben om te spreken, is dit een prachtige gelegenheid om de schoonheid van de Joodse feesten te belichten en te laten zien hoe elk feest een dieper beeld van Jezus en zijn volbrachte werk biedt. Laten we in onze prediking benadrukken dat deze feesten de schaduwen waren die ons naar de werkelijkheid van Christus leiden. Vertel over hoe Pesach Jezus als het Paaslam weerspiegelt, of hoe het Loofhuttenfeest ons wijst op Gods aanwezigheid onder ons. De feesten zijn mooie herinneringen aan Gods trouw en genade, maar laten we de focus altijd op Jezus houden, die al deze symbolen heeft vervuld. Zo vermijden we dat we spelen met het zuurdesem van de wet en blijven we wandelen in de vrijheid die Hij ons heeft gegeven.